Life is for living

Owkay… waar moet ik beginnen.. ik heb alweer zoveel gedaan in de tijd dat ik weg ben geweest… ik heb amper tijd om echt aan mijn blog te zittenen ik denk dat het beter is om het in tweeën te lezen? Zelf weten. Gelukkig loop ik wel met de dag bij met mijn dagboekje J
Hier komt mijn megaverhaal:

Waar was ik ook al weer gebleven.. Ohja, gawd ik loop alweer een aantal maandjes achter.
Na het vieren van Oud en nieuw in byron bay, was echt helemaal niet speciaal was, omdat vuurwerk niet allowed was -.-, ben ik naar Sydney gegaan. Het is inmiddels 4 januari 2015 en ben dus nu in Sydney. Een mega grote stad met vele grote gebouwen. Gelijk de eerste dag maar een bezoekje brengen aan The Harbour Bridge, the Opera House en botanic garden, was echt prachtig is. Na vele selfies ga ik weer terug naar mijn hostel om me klaar te maken om een gezellig drankje te doen met een meisje uit Zwitserland die ik tijdens de witsundays heb ontmoet. Ze vindt dat ik als ik tijd heb een keertje langs moet komen wippen ^^ xD. Dusss dat ga ik ook zeker een keer doen!

6 Januari. Tijd voor een tripje naar de Blue Mountains met the three sisters (jaja, dat zijn hele speciale grote stenen wat ze bergen noemen…). Maar inderdaad, het is zeker weten FENOMINAAL, he.. allard? We weten wat dat betekent he! Mensen.. er zijn bijna geen woorden voor hoe dat er daar uitziet. Zoek het maar lekker zelf op en imagine dat ik daar sta met een big smile en thumps up.

Hettttt is weer 2 dagen later, 8 januari en wat ga ik doen?? NAAR NIEUW-ZEELAND!!! Ik kom aan op het vliegveld waar Kerry (tante van Nicolette die mij voor de eerste 2 weken in huis gaat nemen) mij op staat te wachten. Helaas duurt dat nog wel ffentjes voordat ik er ben, want hier komt het hoor mensen: mijn VISA is niet geldig, yay.
ik heb een visa gekregen in Nederland waarop staat Australia, 6 months. Mijn travelagency velderde me dat het zo allemaal goed zou zijn. Nou… ik heb potverdikkie (sorry voor mijn harde taalgebruik) me toch een aantal uurtjes daar gestaan hoor. Ten eerste vraagt de vrouw aan de balie, of weet ik veel hoe dat heet, of ik aan drugs doe, drugs in mn tas heb, drugs in aussie heb gebruikt, wat ik hier kom doen en weet ik veel wat voor vragen! Ik antwoord e (bijna) allemaal eerlijk xD en ze blijft me maar aankijken maar haar grote kijkogen jeez.. het lijken wel koeienogen. Maargoed. Ze gelooft me dus en belt de immigratie dienst. Ik word apart genomen met een man en het eerste wat hij weer vraagt is: WAT KOM JE HIER DOEN? Dus ik weer alles uitleggen en daar zijn nou.. ik geloof al de eerste uur aan voorbij gegaan. Het hele verhaal weer opnieuw. Ik vertel hem heel eerlijk dat ik, zacht gezegd, em echt 2000 kleuren in m’n broek schijt. En hij begrijpt dat en we praten een beetje en hij zegt opeens: oke, je mag doorgaan, maar vraag na een maandje of anderhalf een nieuw visa aan. We zijn klaar en ja hoor ik word alweer opgewacht. Volgendeeee….. ik moet al mijn kampeer en buitenactiviteiten spullen afgeven en door een speciale bacteriescan ofzo laten gaan. Ja joh neem de tijd maar.. ik was aangekomen om 1.45 am en was bij Kerry thuis om 4.30 am. Nou, ik schaamde me kapot kan ik je vertellen.

Maargoed. Eindelijk in NZ! Echt te vet! In ChristChurch is er niet veel te doen. Wel koop ik daar mijn mooie lieve auto, Jennifer. Een Toyota Camry uit 1993. Gelijk voel ik al dat er een liefdesverband is tussen ons en jahoor.. ik laat haar checken bij de autodokter en er is natuurlijk niks mis met haar. Lekker rijden op de andere helft van de weg, is wel ff wennen, maar na een weekje ish is het alweer een beetje normaal.

De band tussen Kerry en mij is ook echt vet sterk geworden en we doen onwijs veel dingen samen. Ik ontmoet haar vrienden, familie, we hebben elke avond filmavond met lekker eten, ik bak pannenkoeken voor haar en doen samen boodschappen, we hebben hele diepe gesprekken over dromen, de werld, het universum, leven en alles en ze laat me C.C. zien en we rijden lekker in Jennifer voor uren om aan het rijden te wennen. Het gaat allemaal onwijs goed en het is echt heel erg gezellig, ook met Marwah, een meisje uit Istanbul geloof ik dat het was? En ook wij hebben weer een geniale tijd.
Helaas moet ik alweer weg om mijn reis voort te zetten.

Het is 26 januari 2015.
Met pijn in mijn hart zeg ik Kerry gedag en ik rijd… en rijd... en rijd op naar waar de wind me brengt en dat is bij deze het noorden: Kaikoura. Het is prachtig, klein maar fijn. Ik boek gelijk een tour met de dolfijntjes, zoals sommigen al hebben gezien op facebook. Het is een prachtig filmpje dat ik met dolfijnen zwem. Niet alleen het filmpje is prachtig, maar in het echt is het natuurlijk veel vetter! Het zijn leuke speelse dieren die allemaal gekke kunstjes doen. Als je in rondjes gaat zwemmen, zwemmen ze om je heen en dat helpt echt, want dat gebeurt me zo’n 5 keer! Honderden dolfijnen zijn er om me heen, een geweldige ervaring.

Nu ik dat heb gezien gaat de wind kennelijk een klein stukje zuid en vervolgens west. The Hanmer Springs. Wederom een klein, maar fijn stadje/dorpje. Hier ben ik speciaal voor de hot paradise springs. Dat is een soort van kleine zwembaden en bubbelbaden met gezond water ofzo en allemaal vitaminen. Hier is zoals een soort sauna, maar dan buiten, ongeveer 20 baden van allemaal rond de 38 graden en een prachtige natuur om je heen. Helemaal genieten dus. Verder is er niet veel te doen behalve….. kerkjes bezoeken -.-.

Ik kom eigenlijk in nog een aantal stadjes/dorpjes voordat ik in de westkust ben, maar veel doe ik er niet, behalve relaxen, hiken en bergbeklimmen. DUS dat skip ik maar even, want anders wordt het veel te lang allemaal.
Zoals gezegd kom ik aan in de westkust in Greymouth waar ik gelijk een dingetje boek: The Cave raft with Glowworms. Het is, zoals alles hier, weer niet het goedkoopste, dus verwacht ik er weer veel van. Als eerst rijd ik in m’n eentje, geen tour dus, naar punakaiki waar de zogenoemde pancake rocks zijn met de blowholes. De rocks zijn naja, zoals het er staat.. op elkaar gestapeld als pannenkoeken en daar tussendoor komt water dat tientallen meters de lucht in spuit, vandaar: blowholes. Echt heel vet, maar om 12.45 pm moet ik naar de caves gaan. Racen dus!
aangekomen waar ik moet zijn, verzamelen we bij een busje en er wordt uitgelegd wat we precies, jaja… PRECIES gaan doen: We gaan eerst met een busje rijden naar een treintje, die gaat naar het bos en vanaf daar moeten we een stuk lopen en vanaf daar moeten we een band oppakken en NOG meer lopen en dannnnn tadaaaaaaaaaa kom je in een grot. Ik heb zoiets: jaja, rijd nou maar! Onnodigde noob informatie.
Eerst lopen we een minuutje of 45 in het rond een beetje steen bekijken enzo, niet heel veel aan, en dan zegt opeens de guide: okay mensen, turn off the light. Dus iedereen het licht van de helm uitzetten en PLOF omg een glowworm! Vang ‘m met je pokeball!! Nee grapje. Er zijn er een stuk of 10000 in het begin. Ziet er aardig mooi uit, maar nog niet helemaal wat ik verwachtte. Wederom lopen we weer een stukje, horen we het water ennn we gaan eindelijk in onze banden in het water! We vormen een soort ketting met z’n 10en. Hoofd omlaag, gezicht omhoog en genieten maar: honderdduizenden van die groene dingetjes! Het lijkt wel een heel sterrenstelsel zo bij elkaar. Echt heeeel mooi! Vanaf het moment dat we de grot uit zijn breken we de ketting en gaan we pfieeuwwww raftuhhhh (het ging echt heel langzaam xD)
Ik ben weer terug op de camping en kom een meisje tegen die heel graag met mij samen wil reizen. Een Duits meisje die 18 jaar is en reist met bus.

Komt wel goed uit, want dan kan ik de benzinekosten delen J
we reizen samen naar The Franz Josef Glaciers. Heel even twijfel ik of ik de vlucht met de helikopter op to the top van de glacier moet gaan doen of niet. Ik moet overgehaald worden denk ik bij mezelf! Dus dat betekent: praten met allard. En ja hoor. Na 10 minuten heb ik de vlucht geboekt en volgende dag zit ik voorin in de heli! Het uitzicht op de glacier is al prachtig, maar OP de glacier is het echt… onbeschrijfelijk. Blauw ijswater, grotten, het ijs alles. Zelfs de guide (ik weet het NL woord niet meer o.0) was een plaatje. We lopen in een onwijs gezellig groepje (eindelijk is een keer onder Aziatische mensen, want ze zijn werkelijk overal) met UK mensen, US mensen en mensen uit canada. We hebben dikke fun en genieten van de prachtige hike die ongeveer 2,5 uur is. Super coole ervaring!

Op naar Wanaka begint het mega hard te regenen en dat is niet erg leuk, want eenmaal daar regent het nogsteeds, is de grond te hard om de haringen erin te duwen (heb natuurlijk weer niks anders dan alleen mijn handen), dus ik word boos omdat die *U*(*(*( haringen er niet in gaan, het regent en als eenmaal de tent er een beetje normaal bij staat… WOESHJJJJJJJ, tent weg. Sta ik net op het punt om het op te geven, stopt het met regenen, komt de zon te voor schijn en is de grond weer zacht (door al het water dat erin zit). Zucht….
Hier in Wanaka doe ik niet veel. Alleen een bezoekje brengen aan Puzzling World, een soort van kinderpretpark ofzo, maarja… ik ben nog jong, dus ik vind het leuk. Met een doolhofje, spelletjes, een ballenbak en leuke rekensommetjes :p
Het meer van Wanaka is echt heel mooi en ik verveel me een beetje, dus probeer het na te tekenen. Als ik terug ben in Holland zal je zien waarom ik niet voor iets kunstzinnigs heb gekozen haha xD GOEIE GRAP MAN!

Ahhh. Hier komt mijn favoriete stadje: Queens town. Mhm. Heerlijk.
het weer is weer is aan de goede kant, vogeltjes fluiten, maarten die in een ravijn springt, tot keer aan toe en ja… ow. Misschien leuk om te vertellen:
Gelijk de dag van aankomst boek ik als eerst de Canyon swing. Sommingen zullen het filmpje of naja.. de 2 filmpjes wel al gezien hebben, maar voor degenen die het niet gezien hebben: de Canyon is 109 meter diep, de swing is 200 meter en de freefall is 60 meter. De eerste keer ga ik van het randje met een kleine driewieller. Ze zeggen: okay. We tellen af van tot 1 en dan duwen we je. Dus ze beginnen met aftellen: 3… 2… woesjhhh. En ze duwen me. Totaal onverwacht opeens een val van 60 meter! En nou echt.. ik heb volgens mij nog nooit ZO hard geschreeuwd haha. Voor de tweede keer moet je eigenlijk de film ‘300’ gezien hebben. De Tekst; ik: this is blessed for me, this is madness!
Degene die daar werkt: no.. THIS IS SPARTAAAAAA en hij trapt me vol in mn buik, van de rand af! Haha, zo onwijs gaaf is dat!

De volgende dag is een prachtige dag.. want: het is vrijdag de 13^e en wat heeft maarten op deze dag geboekt?? Ja natuurlijk, de 136 meter hoge Nevis Bungeejump. Voor het eerst ben ik weer is een keer een beetje zenuwachtig voor iets. Maar geloof me als ik zeg dat als je niet wilt en degene die naast je staat telt af van 3 tot 1 en hij zegt: JUMP. Dan spring je. Niet dat ik niet durfde, maar dat zei mijn hoofd wel, van: wat de **** ben je aan het doen? Zo hoog dan ben je dood!
maar ik ben er gelukkig nog.
In Queens town ontmoet ik zat leuke mensen, ookal zit ik in een tentje op een camping met een prachtig lakeview (het heet ook camping lakeview, vandaar) lekker uitgaan voor het eerst weer is en soms ook nog een leuk meisje ontmoeten, ik zal jullie de details besparen xD. Maar het was me er wel een hoor.
op een dag verveelde ik me wel een beetje en ik dacht: laten we maar is naar Arrow town gaan. Ik kom daar in een heel leuk winkeltje en wat zie ik? Een super mooie cowboyhoed. KOPUHHHH.

15^e van februari. We zijn er bijna!
Ik krijg een smsje van paulina (dat duitse meisje waarmee ik samen mee reis) dat ze eerder naar Milford Sound gaat, nou.. primaaa, heb er eigenlijk na een klein weekje al weer genoeg van xD.
maarja. Ik kom aan in milford en wauw. Prachtig. Milford is uhm… in een fiordland. Prachtige bergen met sneeuwtoppen en rivieren en alles en whaaa zo mooi. Ik besluit daarom ook een kaykak tour te doen door de bergen in de rivieren. Het is echt heel mooi. Heel speciaal om daar te zijn. Er zwemmen tientallen seals, haaien,die we helaas niet zien, prachtige vogels en zeesterren liggen er te chillen.

17 februari,
nog in milford, opweg naar Bluff, kom ik langs een track, the key summit. Waarom wist ik toen nog niet, maar mijn gevoel zegt mij dat ik die track MOET lopen ofzo. Ik ben er voorbij gereden, twijfel even, maar ga toch mijn gevoel achterna. Het is een uur lange hike naar de top of the mountain. Maar, hier komt ie:
na een minuutje of 20 lopen, kom ik twee Japanners tegen die vragen of ze een aantal foto’s mogen maken van mij en HUN rugtas. Ik vind t prima en achteraf vraag ik waarom eigenlijk? Nou.. ze zijn professionele fotograven die werken voor Macpac en hebben een model nodig voor de rugtas voor hun site. Dus ze kwamen mij tegen, zagen mij met mijn hoed lopen en wilden mij hebben. We maken een leuk praatje en ik zeg: als je me nog een keer nodig hebt kan je me altijd vragen. Dus hij zegt gelijk, ja. Ik heb je zo meteen nog een keer nodig. Dus we doen nog een aantal shoots, ook op de top van de berg en hij stuurt later de foto’s naar me toe. En ik heb er een aantal gezien.. echt HEEL vet!! Dat was mijn gevoel dus.

Ik zit nu in Bluff. Na een aantal uurtjes rijden van Milford Sound bedenk ik me hoe dom ik bezig ben geweest.. sorry Allard.. ik had je iets beloofd. IK HEB DE BIG AL NEIT GEGETEN L maar vrees niet, ik heb een ideetje van hoe ik hem toch kan eten! Ik moet al zal ‘m voor je eten xD

Gelijk na Bluff ga ik maar gewoon door naar Queens town. Hier ga ik nog ff goed uit met mijn twee Engelse vrienden die ik heel toevallig weer tegen kom EN ik eet de Ferburger… man man man, wat heerlijk. Beste en grootste burger die ik ooit gegeten heb!

Hier blijf ik maar 3 dagen en vervolgens naar Mount cook. Ik heb er veel over gehoord hoe mooi het is, net zoals lake tekapo. Helaas valt Mount cook een beetje tegen. Het regent en iemand probeert mijn tent te jatten, terwijl ik hem aan haar leen.. beetje triest, maar ach. Zo zijn mensen. Uiteindelijk met een James bond-achtige achtervolging heb ik ‘m nog terug kunnen krijgen.
Snel door naar Lake Tekapo dus. Hier is het gelukkig wel weer prachtig weer, het meer staat er prachtig bij, de baby eendjes klimmen letterlijk op me en ik kom weer (heel toevallig) de twee Engelsen tegen en besluiten om fietsen te huren. Heel erg gezellig allemaal en we nemen voor helaas de laatste keer afscheid, maar beloven elkaar om elkaar nog op te zoeken als we allemaal weer thuis zijn.

Het is echt nogal best wel heel erg om, maar ik besluit om toch ook nog ff langs Dunedin te gaan megt de blue pinguins, dit zijn de kleinste pinguins in de wereld! Echt heel leuk om dit te zien, maar veel andere dingen zijn er niet te doen.

Onderweg kom ik een meisje tegen, naja meer een vrouw, ze is 28, die ik in Queens town had ontmoet. Ze biedt me een slaapplek aan en dat valt natuurlijk niet af te wijzen. Het is net buiten Christ church bij haar ouders, twee super leuke honden, een kat en een huge huis! Hier slaap ik dus ook heerlijk in een mega groot 3-persoons bed. Heerlijk. Hier heb ik ff goed de tijd om na te denken over wat ik nog wil gaan doen en hoe ik dat ga doen.

Cheers allemaal en ik zal het iets vaker bijhouden, zodat jullie niet telkens van zulke huge verhalen hoeven te lezen.

Dikke knuffel en kus vanuit het mooie Nieuw-Zeeland.

Life’s good here.

Stranger

Haaai lieve, trouwe volgers!

Ik heb eindelijk weer is een GOEDE computer tot mijn beschikking, dus ik dacht: laat ik maar weer is wat tekst erop zetten.
Op dit moment zit ik in Byron Bay, maar daar vertel ik nog wel later over, want dat komt ofcourse als laatst.
Ik zou eigenlijk samen met 2 meiden die ik ken uit nederland van de basisschool samen reizen, maar helaas is dat niet door gegaan, vanwege bepaalde redenen -.-. Dus ben ik zelf door gegaan opweg naar Hervey Bay. Hier ben ik naar het beroemde Fraser Island gegaan. Dit houdt in dat we zelf mochten rijden in een 4x4 landrover die ook nog is roze is over het strand crossen! Ik ging er naar toe met hoge verwachtingen, want ik had al wat foto's gezien. Het begon wel heel erg leuk, want de mensen in mijn auto waren echt geniale mensen. heel aardig. Helaas viel de rest zwaar tegen. Het was een 2- daagse tour en 3x raden welke dagen het hier geregent heeft. precies deze 2 dagen -.- Niet veel gezien dus, behalve een super vette wilde hond (Dingo) die eigenlijk heel gevaarlijk kunnen zijn. Deze had ik gezien toen we vast kwamen te zitten op het strand, omdat het water heel snel op kwam. Uiteindelijk 4... hele...lange...uren.. vast gezeten. maar ik verveelde me natuurlijk weer, het was koud, regende een beetje en ik zat vast op het strand in een auto. DUS... ik liep naar de zee en ik hoor opeens gesnif naast me. Ik draai me om en staat er opeens zo'n hond aan me hoofd te ruiken! Echt te vet! aaien kon niet, maar ik heb wel een aantal leuke selfies met 'm gemaakt. Vanuit Hervey Bay ben ik naar Mooloolaba gegaan. Een heel lekker rustig stadje om gewoon ff niks te doen en te chillen. Ik heb hier een aantal prachtige hikes van vele uren gemaakt in mijn eentje en er staan wat foto's ervan op facebook. prachtig in "The Glass House Mountains". Ik ben hier naar toe gebracht door een man die daar woont en hij wilde me graag helpen met mijn reis. Ik ben dus mee gaan lifen en hij wilde eerst wat drinken in zijn huis, dus dat vond ik wel een beetje raar en eng, dus ik hield mijn zakmes in mijn zak. Gelukkig gebeurde er niks, was hij erg vriendelijk en bracht hij me in zijn dikke auto, ik weet niet meer welke :$, naar the glass house mountains. Hierna naar Surfers Paradise gegaan en een surfboard gekocht!! In het begin ging het best moeilijk, maar ik maak al vooruitgang. Surfers was heerlijk! lekker uitgegaan en gesurft.
En dan uiteindelijk kom ik dus aan in Byron Bay. The place to be. Het is hier heerlijk. Op dit moment een tropische storm, maar heerlijk om te surfen! Ik ben alweer onwijs leuke meiden tegen gekomen in mijn kamer waar ik veel mee ben, kerst heb gevierd en ook nog oud en nieuw vieren, want Sydney ga ik niet meer redden. Je moet daar minimaal 10 dagen blijven en dat kost zo'n 1300 dollar #waste of money. Het gaat erg goed met me. Ik pak al mooie golven en vermaak me prima! Lekker nog 4 maandjes weg :) suc7 in het koude landje. Ik ga wat eten! de foto's komen later, morgen ofzo.

daaaaggggggggggg lieve mensen!

Days gone by.

Wauw. Wat is dit een belevenis. Ik zal niet alles erg uitgebreid vertellen, want ik ben kapot moe, maar de foto's zullen vast wel veel vertellen.
In deze twee weken is er een heleboel gebeurd: het vliegen naar Cairns, Skydiven, scubadiven, the fullmoon party, nieuwe vrienden ontmoet, prachtige wandelingen gemaakt, mooie eilanden gezien enzovoort enzovoort.

Als eerste ben ik gaan skydiven, wat helemaal niet gepland was. Ik verveelde me op een dag in Cairns, liep naar de receptie toe en vroeg aan de receptionste: valt er nog wat te beleven hier in Cairns? Ja zegt ze, zoveel. En de volgende dag sprong ik uit een vliegtuig vanaf 14000 feet (3,3 km). Het was het vetste, coolste, maar niet echt uitdagende ding dat ik ooit in mijn leven gedaan heb. Niet uitdagend, omdat ik totaal niet bang was. zelfs niet een klein beetje zenuwachtig. Maar vet,... dat was het zeker. Een vrije val; van een minuut en daarna boven Mission Beach een beetje dobberen met de parachute. B-E-A-UTIFUL.

Vervolgens had ik diezelfde dag, wanneer ik de skydive had geboekt, ook nog het scubadiven geboekt. Dus in plaats van 3,3 km in de lucht zat ik de volgende dag weer 1 meter onder water. Wederom: prachtig. Ik ben gaan duiken in The Great Barrier Reef. Het mooiste en grootste rif van de wereld. Om het nog een beetje aan te dikken... IK HEB EEN HAAI GEZIEN!!! echt heel mooi. Ook nog een prachtige seaturlte, nemo fishes en allerlei andere soorten vissen. helaas zijn de foto's NOG niet van een hele goede kwaliteit, maar ik ga een programmatje kopen, waardoor ik ze nog veel mooier kan maken.

Maar goed. Na het duiken ben ik verder naar het zuiden gaan reizen: Magenetic Island. Een eiland vol met gekke jongeren, mooie natuur, wilde feesten en wederom: prachtig weer en water. Ook heb ik hier voor het eerst mijn tent op gezet, wat zeer gemakkelijk ging. De nadelen van de tent zijn: het is bloedheet als je wakker wordt en het afbreken, maar daar zijn we gelukkig nog niet, want anders zou het wel heel snel afgelopen zijn. Maargoed. De eerste nacht was "ladies night with punch". elke man ging naar de verkleedkist lopen en trok vrouwenkleren aan. was erg onconvertabel, maar wel echt heel gezellig. avond was de avond van het feest, zoals ik al zei: The Full Moon Party. Ik had er hele grote verwachtingen van, maar ipv. 2 tot 3000 mensen waren het er... nou ik denk 500, viel dus aardig tegen, maar ik heb een hele leuke vriendengroep ontmoet, waar ik veel mee om ga dus het zat wel snor.

Nu zit ik in een hostel zonder airco, bloedheet dus, maar wel eindelijk de tijd om een blogje te schrijven. Ik ben nog van plan om veeeeeeeeeeel meer geld uit te geven, wat weer zal leiden tot waarschijnlijk leuke verhalen, zoals: cagediven (met haaien), whitsundays (een prachtige cruise op een zeilboot), eilandjes bezoeken, misschien nog raften en in nieuw-zeeland natuurlijk de o-zo-enge-bungeejump!

foto's komen er zo aan. cyah en veel plezier in dat koude landje, terwijl het hier elke dag 35 graden is en ik vet bruin bent en dit nog maar het begin is :D

Days gone by.

Wauw. Wat is dit een belevenis. Ik zal niet alles erg uitgebreid vertellen, want ik ben kapot moe, maar de foto's zullen vast wel veel vertellen.
In deze twee weken is er een heleboel gebeurd: het vliegen naar Cairns, Skydiven, scubadiven, the fullmoon party, nieuwe vrienden ontmoet, prachtige wandelingen gemaakt, mooie eilanden gezien enzovoort enzovoort.

Als eerste ben ik gaan skydiven, wat helemaal niet gepland was. Ik verveelde me op een dag in Cairns, liep naar de receptie toe en vroeg aan de receptionste: valt er nog wat te beleven hier in Cairns? Ja zegt ze, zoveel. En de volgende dag sprong ik uit een vliegtuig vanaf 14000 feet (3,3 km). Het was het vetste, coolste, maar niet echt uitdagende ding dat ik ooit in mijn leven gedaan heb. Niet uitdagend, omdat ik totaal niet bang was. zelfs niet een klein beetje zenuwachtig. Maar vet,... dat was het zeker. Een vrije val; van een minuut en daarna boven Mission Beach een beetje dobberen met de parachute. B-E-A-UTIFUL.

Vervolgens had ik diezelfde dag, wanneer ik de skydive had geboekt, ook nog het scubadiven geboekt. Dus in plaats van 3,3 km in de lucht zat ik de volgende dag weer 1 meter onder water. Wederom: prachtig. Ik ben gaan duiken in The Great Barrier Reef. Het mooiste en grootste rif van de wereld. Om het nog een beetje aan te dikken... IK HEB EEN HAAI GEZIEN!!! echt heel mooi. Ook nog een prachtige seaturlte, nemo fishes en allerlei andere soorten vissen. helaas zijn de foto's NOG niet van een hele goede kwaliteit, maar ik ga een programmatje kopen, waardoor ik ze nog veel mooier kan maken.

Maar goed. Na het duiken ben ik verder naar het zuiden gaan reizen: Magenetic Island. Een eiland vol met gekke jongeren, mooie natuur, wilde feesten en wederom: prachtig weer en water. Ook heb ik hier voor het eerst mijn tent op gezet, wat zeer gemakkelijk ging. De nadelen van de tent zijn: het is bloedheet als je wakker wordt en het afbreken, maar daar zijn we gelukkig nog niet, want anders zou het wel heel snel afgelopen zijn. Maargoed. De eerste nacht was "ladies night with punch". elke man ging naar de verkleedkist lopen en trok vrouwenkleren aan. was erg onconvertabel, maar wel echt heel gezellig. avond was de avond van het feest, zoals ik al zei: The Full Moon Party. Ik had er hele grote verwachtingen van, maar ipv. 2 tot 3000 mensen waren het er... nou ik denk 500, viel dus aardig tegen, maar ik heb een hele leuke vriendengroep ontmoet, waar ik veel mee om ga dus het zat wel snor.

Nu zit ik in een hostel zonder airco, bloedheet dus, maar wel eindelijk de tijd om een blogje te schrijven. Ik ben nog van plan om veeeeeeeeeeel meer geld uit te geven, wat weer zal leiden tot waarschijnlijk leuke verhalen, zoals: cagediven (met haaien), whitsundays (een prachtige cruise op een zeilboot), eilandjes bezoeken, misschien nog raften en in nieuw-zeeland natuurlijk de o-zo-enge-bungeejump!

foto's komen er zo aan. cyah en veel plezier in dat koude landje, terwijl het hier elke dag 35 graden is en ik vet bruin bent en dit nog maar het begin is :D

Aussie

haaaaai allemaal!

daar ben ik weer hoor. zo... om te beginnen: wat kunnen chinezen toch verschrikkelijk ranzig zijn. BAH!! ze eten letterlijk met mond open, onwijs hard te smakken en dan vervolgens roggelen en op de grond kwatten, maar nee. niet op straat nee hoor, gewoon ff lekker op het vliegveld of in het vliegtuig. bahbahbah.
nou. na een verschrikkelijk lange reis van 36 uur ben ik uiteindelijk waar ik nu zit beland in melbourne, in de mac om 2 uur 's nachts mijn blog te schrijven. veel heb ik nog niet meegemaakt want toen ik aankwam in mijn hostel ben ik gelijk in slaap gevallen. Ik kwam daar dus om 14:00 uur aan en werd pas wakker om 21:00 uur. vervolgens kwam er een onwijs mooie, braziliaanse vrouw van 31 binnen gewandeld. Natuurlijk gelijk voorgesteld, naam vergeten tho, lekker gepraat met elkaar en naar de mac gegaan om ff met beide families te skypen. pap en mam, jullie kunnen het zeggen :). nou. zoals net vermeld is het hier 2 uur 's nachts dus ik ben van plan om te gaan slapen.

fijne dag voor jullie allemaal en tot horens!

x

Pre-gaan

Jaja, met nog maar 12 dagen te gaan, gaan we eerst ff goed partyen hier in dit nederige landje!